نوروز در اسارت
خرما
جشن سال نو در اردوگاه بسیار جالب و شادی بخش بود. سفره¬های هفت سین را با وسایل موجود تهیه کرده بودیم و به یکدیگر شروع سال نو را تبریک می گفتیم و روبوسی می کردیم.
عید بود و باید جشن می گرفتیم، این جشنها در حفظ و ارتقاء روحیه برادران بسیار مؤثر بود و نیز باعث می گردید، رسوم و سنن کشورمان را زنده نگاه داریم.
من نیز به سهم خود خرمائی را به 52 قسمت یعنی به تعداد برادران تقسیم کردم و بین برادران توزیع نمودم.
برادران با مرور خاطره های شیرین قبل از اسارت و یا بازگوئی لطیفه سعی می کردند تلخی اسارت را به شیرینی آمدن بهار و تحویل سال نو تبدیل نمایند.
راوی : آزاده علی نجفی جوزانی